20.03.2015

Rozdział 30

- Ubieraj się, wychodzimy - oznajmia Harry, siadając na łóżku na którym dalej leżę, pomimo tego, że już dawno jest pora obiadowa.
- Harry... - Naprawdę nie mam ochoty nigdzie się stąd ruszać, jest ciepło i przyjemnie, w dodatku właśnie leci mój ulubiony serial.
- Lizzy, wychodzimy. - Stara się być poważny, ale widzę jak kąciki jego ust pną się do góry.
- Gdzie? - pytam poddając się. Wstaję i szukam w "mojej" komodzie ulubionych jeansów. Tak, w końcu się rozpakowałam. Nie wiem ile tutaj zostanę, ale nie mogę mieć rzeczy w walizkach, no i fotograf nie dawał mi z nimi spokoju.
- Do zoo.
- Zoo? - pytam zdziwiona, w rękach trzymając niebieską bluzkę.
- Tak, masz jakieś zastrzeżenia? - unosi jedną brew.
- Nie, skąd - odpowiadam zmieszana. Zoo to ostatnie miejsce, w które pomyślałabym, że może mnie zabrać. Stoję chwilę w bezruchu, nagle zdając sobie sprawę z jednej rzeczy.
- Harry, ja chyba nigdy nie byłam w zoo. 
Spoglądam w jego oczy.
- Och, kochanie, więc dzisiaj będzie twój pierwszy raz. Zrobię wszystko tak, aby ci się podobało. - Mruga do mnie porozumiewawczo.
Prycham. 
Tylko jedno mu w głowie. Biorę przygotowane ubrania i ruszam do łazienki, gdzie biorę szybko prysznic. Szczerze mówiąc, jestem bardzo podekscytowana tym wyjściem, jedyne zwierzęta jakie widziałam to w większości te domowe.
- Jestem gotowa - oznajmiam, wchodząc do salonu. Harry już czeka, ubrany w swój czarny długi płaszcz, wyraźnie zirytowany tym, ile musiał stać, jednak stara się to ukryć. Posyłam mu wielki uśmiech, chcąc choć trochę poprawić mu humor, co wydaje się działać. W momencie, w którym zaczynam ubierać buty, po domu rozchodzi się dźwięk dzwonka. Harry bez wahania otwiera drzwi, dzięki czemu mogę zobaczyć jego zaskoczoną minę. Wyraz jego twarzy sprawia, że mam ochotę się zaśmiać.
- Tak? - pyta mój szef, bez cienia zainteresowania.
- Pan Harry Styles?
 Mruczy coś pod nosem.
- O co chodzi?
- Mam dla pana list polecony - oznajmia, wyciągając białą kopertę z teczki. - Musi pan tu pokwitować. - Podaje mu długopis, uprzednio pokazując miejsc, gdzie powinien to zrobić. Po chwili drzwi zostają zamknięte, a Harry uporczywie patrzy na kopertę. Po chwili jednak otwiera ją i zawzięcie czyta, a z każdą sekundą zmarszczka między jego brwiami pogłębia się.
- Co to? - pytam obojętnym tonem, starając się nie wyjść na wścibską.
- Co to? Może ty mi powiesz co to. - Zaciska szczękę i opiera się o ścianę, by zaraz odepchnąć się od niej i zacząć krążyć po pokoju.
- Ja? A skąd ja mogę wiedzieć? 
Unoszę brwi.
- Och, nie udawaj! Już wcześniej próbowałaś czegoś takiego. Przyznaj się, wcale nie wyrzuciłaś tego dyktafonu, prawda? Boże ale byłem głupi, zaufałem ci! - krzyczy.
- Harry, o co chodzi? - Nie odpowiada, tylko rzuca we mnie zmiętym papierem. Powoli go rozkładam i zaczynam czytać. 
A po chwili moja ręka bezwiednie wędruje w stronę ust, tłumiąc jęk zaskoczenia.

Sąd Rejonowy w Nowym Jorku Wydział Karny wzywa jako osobę uprawnioną, aby w dniu 5 września 2015r. o godz. 10:00 stawił(a) się w tym Sądzie w sali nr 316, gdzie będzie przesłuchiwany(a) w charakterze osoby uprawnionej w sprawie z urzędu przeciwko: Harry Styles, o czyn karny z art. 197 § 1 - 4¹ oraz 99 § 1².

- Przysięgam, nie mam z tym nic wspólnego. - Zaczynam się bronić, choć sama nie wiem dlaczego. W końcu, właśnie tego chciałam, tak? Wszystko może się skończyć, cały kontrakt zostanie unieważniony, znajdę inną, normalną pracę, ale... 
Wcale nie chcę żeby spotkało go coś tak okropnego. I to stwierdzenie mnie przeraża.
- Oczywiście! - Chwyta loki w obie ręce i zaczyna brutalnie za nie ciągnąć. - To wszystko przez Mellisę. To wszystko jej wina, już wcześniej powinienem był ją zwolnić. - Na chwile zastyga w miejscu. - Nie. To twoja wina, mogłem trzymać cię krócej, ale wydawałaś się taka niewinna, krucha... - wskazuje na mnie palcem i kładzie dłoń na moim policzku, delikatnie pocierając go kciukiem. - Nie chciałem zrobić ci krzywdy, a ty... ty odpłacasz mi się w taki sposób.
Jego słowa sprawiają mi ból, przez co nie potrafię powstrzymać łez. 
Nie chciał mnie skrzywdzić? To dlaczego robił to tak wiele razy i nawet teraz to robi, posądzając mnie o coś czego nie zrobiłam?
- Harry... - skomlę.
- Zamknij się! - krzyczy, na co odsuwam się w stronę kontu pokoju. - Jak mogłem być taki głupi?! Jesteś nic nie wartą... - przerwał słysząc mój szloch. Spogląda na mnie z pogardą i, nie dokończywszy, rusza w kierunku swojej sypialni. Chwilę później słyszę trzask, a on znika za zamkniętymi drzwiami. Wygląda na to, że jego prawnik będzie miał poważny problem.
Wygrzebuję telefon z tylnej kieszeni spodni i wybieram numer Toby'ego. Szlag mnie trafi, jeśli teraz z kimś nie porozmawiam. 
Odpiera za drugim połączeniem.
- Halo?
- Toby... - Chcę się przywitać, ale głos mi się łamie.
- Lizzy - szepcze - Stało się coś? - pyta zaalarmowany.
- Nie, to znaczy tak - mówię pociągając przy tym nosem.
- Co ten dupek znowu ci zrobił?
- Harry? To nie dupek i nic mi nie zrobił - tłumaczę go.
- Tak, nie dupek, to kutas. Ale nie martw się, już niedługo się go pozbędziesz - jego głos brzmi dużo łagodniej.
- Co? Jak to? - marszczę brwi. Do głowy przychodzi mi pewna myśl, ale nie wiem, czy czy jest możliwa. Nie...
- Nie zaprzątaj sobie tym głowy, po prostu za parę dni będziesz mogła od tego wszystkiego odpocząć.
- Toby, czy ty... Czy ty byłeś na policji, po tym jak ci o wszystkim powiedziałam? - pytam, ledwo oddychając.
- Jakie to ma znaczenie? - wzdycha.
- Toby - ponaglam go.
- Tak, byłem.
- Ale przecież dobrze wiedziałeś, że mówiłam ci to jako przyjaciółka. W pewnym sensie był to sekret, sekret, którego nie powinieneś nikomu mówić, tym bardziej policji. Wiesz co się teraz stanie? - pytam po chwili milczenia.
- Teraz skończą się twoje problemy, Bethy. – po drugiej stronie słychać niezidentyfikowany szum. Po kilku sekundach zdaję sobie sprawę, że jest na peronie. – Muszę kończyć, przepraszam - mówi szybko. Odkładam telefon na blat w kuchni i powoli odwracam się, aby móc oprzeć o niego plecy. Wszystko dzieje się tak szybko. Zbyt szybko.
- A więc, to jego sprawka? - pyta Harry. Zdezorientowana zdaję sobie sprawę, że nie mam pojęcia kiedy ponownie wyszedł z pokoju.
- On chciał dobrze... - mówię, ale kiedy zdaję sobie sprawę, jak głupio muszę brzmieć, przerywam.
- Chciał dobrze? Lizzy, czy ty zdajesz sobie sprawę, że mogę trafić do więzienia na naprawdę długi okres czasu? - pyta, jak na mój gust zbyt opanowany, jeszcze przed chwilą jego oczy ciskały gromami.
- Nie wiem jak to naprawić - szepczę.

¹Kodeks karny w art. 197 §1- 4 stanowi, że „Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12”.
²Molestowanie seksualne w miejscu pracy może mieć również znamiona przestępstwa określonego w art. 199 § 1 Kodeksu karnego. Doprowadzenie danej osoby – przez nadużycie stosunku zależności (np. służbowego) lub wykorzystanie krytycznego położenia – do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 3.

~~~
Rozdział by Nasty.
I trochę już standardowo, chciałabym was zaprosić na moje nowe ff o Harrym. 
SEKRET <
Odstęp między dodawaniem rozdziałów zależy wyłącznie od stopnia waszego zainteresowania (czyt. ilość komentarzy).

18 komentarzy:

  1. Masz ogromny talent. re opowiadanie jest znakomite. Aż chce się go czytać. Znakomita fabuło i dużo akcji. Mam pytanie czy nie dałabyś rady dodawać częściej rozdziałów bo piszesz genialnie i zawsze kiedy kończę czytać rozdział czuję sie nienasycona bo chciałabym jiż wiedzieć co się będzie działo.

    OdpowiedzUsuń
  2. ej.... mieli iść do zoo... chcę jak najszybciej nextt!! :D

    OdpowiedzUsuń
  3. Świetny rozdział !
    No ale właśnie, mieli iść do zoo ! xD
    I co teraz będzie z Harry'm, z Lizzy ?
    Jak Toby mógł coś takiego zrobić !
    I peron.... Czyżby uciekał, czy może 'przejażdżka'?
    Jestem ciekawa kolejnego rozdziału :)
    /@zosia_official

    OdpowiedzUsuń
  4. Jest, jest jest :D Cudownie !!!! czekam na nextttt :)

    OdpowiedzUsuń
  5. rozdział wspaniały i jestem pod wrażeniem.
    mam nadzieję że harry ucieknie i wróci po lizzy
    albo lizzy stanie w jego obronie i tobby zostanie uznany za osobę która niezbyt dobrze funkcjonuje jeżeli chodzi o psychikę i harry wygra rozprawę. Tobby... Peron.. Ucieka? A może załatwia jakieś "sprawy" może pojedzie szukać Melissy albo innych byłych modelek Harry'ego o których w świecie zrobiło się cicho i one mu (Tobiemu) pomogą... Może równie zapytać o pomoc Viktorie... Lizzy musi mu pomóc.. Inaczej to koniec.. Harry musi wziąć ją jako świadka czy chuj wie co... Okej błagam o kolejny czuje się niespełniona.. Rozdział był nie powiem... Krótki.
    Mam nadzieję że moje komentarze są wystarczające.
    /love_punk_larry

    OdpowiedzUsuń
  6. Cudne *--* czekam na next :*

    OdpowiedzUsuń
  7. Jejku jak super, ze rozdział tak szybko się pojawił:) masz wielki talent, zycze weny i pozdrawiam:))

    OdpowiedzUsuń
  8. Super piszesz uwielbiam twój blog:*

    OdpowiedzUsuń
  9. Wohooo! Rozdzial super! Chce next! Suuuuuuuper!

    OdpowiedzUsuń
  10. Boski, mimo wszystko trochę mi go szkoda...; czekam na kolejny rozdział bo piszesz cudownie <3

    OdpowiedzUsuń
  11. Rozdział super. Czekam na kolejny <3

    OdpowiedzUsuń
  12. Cudowny. Idk jak pomyśle teraz, że Harry może naprawdę pójść do więzienia to czuje się jakoś dziwnie. On musi pozostać na wolności. Nie wyobrażam sobie, że będzie inaczej. Oby Lizzy przekonała Tobiego aby wycofał pozew. Chociaż bardziej prawdopodobne będzie to, iż Lizzy zezna, że Harry jest niewinny. Życzę weny i czekam na następny xx

    OdpowiedzUsuń
  13. Boże! Genialny rozdział! Kocham cię , że piszesz takie świetne opowiadanie! ♥♥<33@nxd69♥♥

    OdpowiedzUsuń
  14. Ale się narobiło. ;oo czekam na next

    OdpowiedzUsuń
  15. to jest to uwielbiam takie opowiadaniaaaa... dawaj jak najszybciej następny;>@love_hariana:D

    OdpowiedzUsuń
  16. Ej no gdzie jest 31?! Domagam się kolejnego rozdziału, tu i teraz!!
    Nie możesz nas tak zostawić no... Najpierw rozkochujesz nas w tym opowiadaniu a potem zostawiasz. Tak nie wolno. Definitywnie.
    Ja cię naprawdę proszę, napisz w końcu kolejny rozdział :c wszyscy tu czekają...
    Luv ya mocno!!

    OdpowiedzUsuń

Obserwatorzy

Dla czytelników (ważne)